Lipa rozmnaża się na kilka sposobów: Posiew. Główna trudność w rozmnażaniu nasion polega na obowiązkowej i długotrwałej stratyfikacji. Upadając na ziemię, nasiona nie kiełkują. Aby wyhodować sadzonki, nasiona należy rozwarstwiać przez 3 do 6 miesięcy, a także muszą znajdować się w ziemi. Zbiór liści zawsze odbywa się w ekologicznie czystym miejscu, z dala od przedsiębiorstw przemysłowych i autostrad. Liście należy zbierać w suchą słoneczną pogodę, gdy liście są dobrze wysuszone z rosy. Liście brzozy zbiera się w maju - podczas kwitnienia, gdy drzewa są pokryte kolczykami, a liście są jeszcze młode i pachnące. Nawet krótkotrwałe zamrożenie natychmiast uszkodzi górną część roślin okopowych wystającą z gleby. Mrożone buraki są źle przechowywane, szybko gniją i stają się bezużyteczne. Najlepszy czas na zbiory - Babie lato. To 1-2 tygodnie ciepłej i suchej pogody, która występuje w większości części naszego kraju we wrześniu. 39,90. Five o’clock to jedna z najbardziej rozpoznawalnych tradycji picia herbaty na świecie, choć nie liczy sobie nawet 200 lat. Herbatę po angielsku, podawaną po południu, przygotowuje się według konkretnych zasad. Sprawdź, skąd wzięła się angielska tradycja picia herbatki, jak ją podawać, a przede wszystkim - czy wlewa się Na plantacji w Dunkeld nie produkuje się jednak tego rodzaju herbaty, zaś plantacja prowadzona przez Profesora – ma w swojej ofercie herbatę zieloną. Suszenie herbaty – zatrzymanie oksydacji Kolejnym etapem produkcji herbaty jest jej prażenie , lub inaczej ujmując – poddawanie liści wysokiej temperaturze (około 90–95ºC). Północne Indie to Darjeeling i 73 herbaciane ogrody leżące na wysokości do 2000 metrów, na północnym wschodzie tego kraju rozciąga się obszar upraw herbaty Assam, przynoszący nam mocną czarną herbatę czarną, a na południu uprawia się herbaty Nilgiri. Za jednego z największych światowych eksporterów uważana jest Sri Lanka Regularne stosowanie produktów na bazie lipy pomoże dziecku pozbyć się wzdęć, uspokoić układ nerwowy. Kiedy chudniesz. Dość często dietetycy zalecają stosowanie wywaru z lipy jako dodatku do głównej diety na odchudzanie. Jeśli pijesz herbatę ziołową regularnie przez miesiąc, możesz w tym okresie zrzucić nawet pięć zYdSwp. Kwiat lipy - surowiec. Kwiat lipy - Flos Tiliae, który zawiera flawonoidy, śluzy, olejeki i inne związki - znajduje bardzo szerokie zastosowanie jako środek napotny, przeciwkaszlowy oraz uspokajający. W szczególności używany jako namiastka herbaty. To właśnie kwiatostan lipy wraz z podsadką jest surowcem pozyskiwanym z drzewa lipy. Kwiat lipy, bardzo przyjemny i aromatyczny zbiera się, gdy większość kwiatów w kwiatostanie jest już znacząco rozwinięta, a sam zbiór prowadzi się do pełni kwitnienia lipy. Nie zrywa się kwiatów przekwitłych. Wobec tego, że lipa szybko przekwita, nie należy zwlekać ze zbiorem. Kwiat lipy zbiera się za pomocą drabinek, umożliwiających dotarcie do wyższych partii drzewa. Zbiór Kwiatu lipy powinno się przeprowadzać z uwagą i zachowaniem bezpieczeństwa a nader wszystko nie powinno się uszkodzić drzewa jak i samych gałęzi. Suszenie kwiatu lipy, żeby zachowała swoje właściwości - najlepiej suszyć w miejscu zacienionym tzw. suszarni naturalnej. Kwiat lipy należy ułożyć cienką, luźną warstwą. Po wysuszeniu pakować do toreb najlepiej papierowych. Z l kg suszu otrzymuje się średnio 3,5 kg kwiatów świeżych. Dobry surowiec kwiatu lipy powinien składać się z kwiatostanu wraz z podsadkami, barwa: kwiatów — żółtobiała, podsadki — jasnozielone. Surowiec nie może zawierać kwiatów przekwitłych, owoców, podsadek z plamkami. Dobrze wysuszony kwiat lipy charakteryzuje się przyjemnym, miodowym zapachem. Wilgotność do 12%. Uwaga. Nie zbiera się kwiatu z często wysadzanej w parkach lipy srebrzystej o kwiatach z odurzającym zapachem i większych od kwiatów omówionych gatunków lipy. Kwiat lipy działanie, Kwiat lipy zastosowanie i właściwości lecznicze Oba gatunki lipy dostarczają równie dobrego surowca zielarskiego, którym jest kwiatostan lipy - kwiat lipy z Łac. Inflorescentia Tiliae. Kwiat Lipy zbiera się całymi kwiatostanami wraz z podsadką, gdy większość kwiatów jest już rozwinięta, a reszta zaczyna się rozchylać. Jak wspomniane jest wcześniej - nie należy zbierać kwiatu lipy, który przekwita i ma zawiązane owoce. Kwiat lipy suszy się na rozłożonej cienko powierzchni w przewiewnym miejscu, najlepiej w cieniu lub w naturalnych suszarniach w temperaturze niższej niż 40"C. Po wysuszeniu kwiat lipy ma naturalny kolor, specyficzny miodowy zapach i słodkawy smak nieco ściągający. Kwiat lipy zawiera duże ilości związków śluzowych, garbniki, olejek eteryczny, flawonoidy, saponiny, kwasy organiczne oraz pektyny. Kwiat lipy ma właściwości lecznicze i działanie napotne, powlekające, przeciwkurczowe i moczopędne. Stosuje się je w postaci naparów przy chorobach gorączkowych, nieżytach dróg oddechowych, grypie, zapaleniu oskrzeli, dychawicy oskrzelowej, w stanach pobudzenia nerwowego, migrenie, wymiotach na tle nerwowym, zawrotach głowy, niektórych schorzeniach nerek i pęcherza, kolkach, biegunkach, miażdżycy, cukrzycy, chorobach reumatycznych. Zewnętrznie używa się do płukania jamy ustnej i gardła przyrządzając z nich odwary. Kwiat lipy jest dobry do kąpieli przy nerwobólach. Lipa drobnolistna - Tilia cordaia – Więcej na temat Rodzina: Lipowate Lipa drobno listna to drzewo o wysokości około 25 do 30 m, gęstej koronie drzewnej w kształcie nieco jajowatej, wysoko osadzonej. Kora lipy jest ciemna, silnie popękana. Młode gałązki nagie i cienkie, czerwonawobrunatne lub oliwkowobrunatne. Pączki jajowate o odcieniu brązowawym, błyszczące, okryte 2 ,3 łuskami. Dolna łuska sięga zwykle powyżej połowy pączka. Liście lipy drobnolistnej posiadają od 2 do 10 cm długości i są owalne, niesymetryczne u nasady, sercowate lub też skośnie ucięte. Na szczycie wyciągnięte w długawy wierzchołek a na brzegach ostro piłkowate, charakteryzujące się ciemnozielonym kolorem a od spodu stonowaną zielenią z kępkami włosków w miejscach unerwionych. Kwiat lipy to zebrane w tzw. kwiatostany wierzchotkowate, zawierające drobne kwiatki, wzniesione ku górze, podparte skórzastą, bladozieloną, silnie unerwioną, języczkowatą podsadką, która zrośnięta jest z szypułką kwiatostanu. Kwiat lipy jest 5-krotny, działeczki kielicha wolne, nieco zaostrzone a wewnętrzna cześć i na brzegu są owłosione. Płatki są żółto-białe, wolne, wąskolancetowate o długości 8 mm. Kwiat składa się z wielu pręcików ściętych u podstawy w 5 wiązek. Słupek 5 krotny, szyjce nagiej i prostej, krótszej od pręcików. Owoc stanowi orzeszek, jajowaty tępo zakończony na końcach lub też z 5 słabo zaznaczonymi kantami. Kwiat lipy kwitnie w lipcu. Występowanie lipy drobnolistnej to obszary w nizinnych lasach liściastych, dębowo grabowych lub też borze mieszanym. Spotykana jestrównież w niższych partiach górskich. Lipa szerokolistna Tilia platyphyllos – Więcej na temat Rodzina: Lipowate Drzewo lipy szerokolistnej osiąga wysokość nawet do 40 m a korona jego ma kształt okrągły. Pień, kora tak samo jak w przypadku lipy drobnolistnej jest ciemna. Kora spękana. Młode gałązki owłosione, czerwonawobrunatne lub zielonawe, pączki są dość duże, zaostrzone o kształcie jajowatym, okryte 2 lub 3 łuskami, o dolnej łusce dochodzącej najwyżej do połowy długości pączka. Liście lipy szerokolistnej są nieco większe niż lipy drobnolistnej. U nasady trochę niesymetryczne, sercowate lub skośnie ucięte. Liście są szerokie, ostrawo piłkowane, na szczycie wyciągnięte w wierzchołek, ogonkowe. Są one miękkie, z wierzchu nagie, niezbyt gęsto owłosione, dolna strona liścia jest owłosiona na całej powierzchni, zwłaszcza na nerwach, z kępkami białych włosków w kącikach unerwienia. Kwiaty lipy szerokolistnej posiadają 2 - 5 kwiatowy, zwisający kwiatostan z długowatą podsadką, która zwęża się ku obu końcom, owłosioną na nerwie od spodu. Działki kielicha lancetowate, na brzegach i wewnątrz owłosione, płatki korony - bladożółte, wąsko odwrotnie jajowate. Pręcików jest wiele, są dłuższe od płatków. Słupek ma zalążnię owłosioną i nagą szyjkę, znamię jest opatrzone 5 karbami. Owocem jest kulisty, gruszkowaty orzeszek z 4 lub 5 wystającymi żebrami, gęsto filcowate owłosiony, grubościenny. Lipa ta kwitnie w czerwcu i na początku lipca. Około dwa tygodnie wcześniej od lipy drobnolistnej. Gatunek ten jest zmienny jeśli chodzi o owłosienie, kształt i wielkości liści jaki i owoców. Zazwyczaj występuje w ciepłych lasach liściastych i niezbyt gęstych zaroślach, na zasobnych glebach mineralnych. Rośnie na Podkarpaciu i rzadko w niższych położeniach górskich. Jest cennym gatunkiem miododajnym, kwitnie najwcześniej ze wszystkich lip. Lipa to drzewo, które może dumnie rosnąć nawet przez kilkaset lat. Jeżeli będziemy regularnie popijać herbatę lipową, to i my będziemy żyć bardzo długo i zdrowo! Czy zwykłe drzewo może nam pomagać?Dlaczego lipa jest taka zdrowa?Z lipą pozbędziesz się problemów trawiennychLipa zwalczy każde przeziębienie!Uspokajające działanie lipowej herbatkiWpływ lipy na skóręJak parzyć herbatkę z lipy? Czy zwykłe drzewo może nam pomagać? Miesiąc lipiec wziął swoją nazwę właśnie od lipy – to wtedy drzewo kwitnie. Letnie kwiaty lipy pięknie pachną i są miododajne. Wydawać by się mogło, że lipa to drzewo jak każde inne. Jednak nic bardziej mylnego! Zielarze (a także producenci leków!) wykorzystują w głównej mierze kwiatostan dwóch gatunków lipy: drobnolistnej oraz szerokolistnej. Najlepsze są kwiatostany z drzew, które rosną z dala od drogi oraz innych zanieczyszczonych miejsc. Kiedy zbierać lipę na herbatkę? Najlepiej na samym początku jej kwitnienia, podczas suchej pogody. Następnie kwiatostany suszymy – jednak nie na słońcu, lecz w zacienionym miejscu. Właściwie wysuszony kwiat poznamy po przyjemnym miodowym zapachu oraz żółtobiałym kolorze. Już wiemy co zbierać i kiedy – sprawdźmy, dlaczego warto to robić! Dlaczego lipa jest taka zdrowa? Lipa zawdzięcza swoje zbawienne w skutkach działanie przede wszystkim prozdrowotnym substancjom, których w kwiatostanie lipy znajdziemy od groma, są to: Witamina C Witamina PP Sole mineralne Kwasy organiczne Garbniki Śluzy Fitosterole Flawonoidy Olejki eteryczne Wszystkie te substancje zebrane w jednym naparze powodują, że działanie herbaty z lipy jest wielorakie: wpływa ona na nas moczopędnie (dzięki czemu szybciej pozbywamy się z organizmu toksyn), lekko rozkurczowo oraz pobudzająco na produkcję soków żołądkowych. Z lipą pozbędziesz się problemów trawiennych Właśnie to zwiększone wydzielanie soków żołądkowych pomoże nam w przypadku zaburzeń metabolicznych lub trawiennych. Wypita herbata lipowa zmniejszy napięcie mięśni (działanie rozkurczowe), pobudzi produkcję soków trawiennych, wspomoże przepływ żółci do dwunastnicy. Lipa nie działa w przypadkach problemów trawiennych spektakularnie, ponieważ wszystkie te działania przebiegają bardzo łagodnie – jednak regularne popijanie herbatki z lipy pomoże nam w uregulowaniu całego procesu trawiennego. Lipa zwalczy każde przeziębienie! Nie przez przypadek w składzie wielu syropów na ból gardła znajdziemy lipę – ona naprawdę pomaga! Nic dziwnego, że już nasz babcie wykorzystywały kwiaty lipy, żeby leczyć przeziębienie. Lipa załagodzi nie tylko sam ból gardła, ale także pomoże pozbyć się chrypki oraz kaszlu, bo zawarte w lipie śluzy wspomagają odkrztuszanie. Popijanie herbatki z lipy powoduje pocenie, dzięki czemu szybko pozbędziemy się z organizmu toksyn. Lipa działa także moczopędnie – co jeszcze przyspieszy ten proces. Napar z lipy można stosować nie tylko na przeziębienie, ale również w poważniejszych problemach zdrowotnych: przy grypie, anginie, zapaleniu gardła. Ważny jest także fakt, że w lipowych kwiatostanach znajdują się związki śluzowe, które działają niczym naturalna osłonka zmiękczająca działanie innych związków. Uwaga – napotne i moczopędne działanie lipowego naparu może być bardzo intensywne! Dlatego nie zapominajmy o wypiciu w ciągu dnia kilku dodatkowych szklanek wody mineralnej. Nie warto czekać, aż zwykłe przeziębienie rozwinie się w coś gorszego – gdy tylko poczujesz pierwsze objawy choroby, od razu zaparz herbatę z lipy! Uspokajające działanie lipowej herbatki Jeżeli odczuwasz ostatnio mocny stres i wszystkim się przejmujesz, to usiądź i napij się herbaty z lipy – na pewno pomoże Ci ukoić nerwy. Herbata lipowa jest zalecana do picia zwłaszcza osobom starszym oraz młodzieży w przypadkach występowania nadmiernej pobudliwości lub stanów napięcia nerwowego. Lipowy napar może łagodzić stres także w innej formie niż herbatka do picia – wlej go do wanny podczas kąpieli, a zaśniesz szybciej i spokojniej niż zwykle! Wpływ lipy na skórę Skoro już wspomnieliśmy, że napar z lipy można wykorzystywać w trakcie kąpieli, to wspomnimy również o innych zastosowaniach zewnętrznych tej rośliny. Medycyna naturalna od zawsze wykorzystuje lipę i jej napar do okładów, płukanek, irygacji czy obmywania. Co istotne, lipa nie tylko pomaga naszej skórze w regeneracji, ale także uelastycznia ją i nawilża. Dzięki lipowym zabiegom łatwiej jest również pozbyć się łupieżu. Lipowy napar warto więc stosować w przypadkach świądu skóry, wszelkich podrażnień oraz w przypadkach niezbyt mocnych stanów zapalnych (np. po ugryzieniach owadów). Niektórzy używają także naparu z lipy do usuwania piegów lub dodają go do maseczek na twarz i do włosów. Jak parzyć herbatkę z lipy? Pamiętaj: żeby wyciągnąć z rośliny to, co najlepsze dla Twojego zdrowia, musisz wiedzieć, jak się z nią obchodzić. Dlatego nie zapomnij poniższych wskazówek w czasie zaparzania herbaty lipowej: W ciągu dnia maksymalnie pijemy trzy filiżanki herbatki z lipy – i to też nie jedna po drugiej, a rozłożone w czasie, pomiędzy posiłkami. Do filiżanki wsypujemy jedną łyżkę stołową suszonego kwiatostanu lipy i zalewamy wrzątkiem – nie dopuszczamy jednak do tego, żeby kwiaty gotowały się w wodzie. Filiżankę zakrywamy pokrywką i odczekujemy 20 minut, pozwalając herbatce porządnie się zaparzyć. Po zaparzeniu lipę odciskamy łyżeczką na sitku – najlepiej do ostatniej kropelki! Jeżeli korzystamy z herbaty w torebkach, to po prostu wyciskamy je palcami po przestudzeniu. Herbatkę z lipy słodzimy… miodem lipowym! Miód dodajemy dopiero, gdy napar jest przestudzony i ma temperaturę ok. 40 stopni. Oprócz miodu do smaku herbaty lipowej pasuje także sok malinowy oraz cytryna. Herbatka z lipy jest świetnym sposobem na przeziębienie, problemy skórne oraz trawienne. Wpisz ją do swojego jadłospisu na stałe i ciesz się zdrowiem! Herbata z lipy jest jednym z największych sojuszników w okresie zwiększonej zachorowalności na grypę i przeziębienia. Herbata lipowa działa napotnie i przeciwgorączkowo. Napar z lipy łagodzi też objawy kaszlu. Ale to nie wszystko. Ma też herbata z lipy właściwości uspokajające oraz usprawniające pracę jelit i żołądka. Czy można pić herbatę z lipy w ciąży? Czy herbata lipowa wywołuje skutki uboczne? Herbata z lipy Herbata z lipy jest jednym z najczęściej stosownych naturalnych środków na objawy przeziębienia, takie jak: ból gardła, katar, gorączka. Zdrowotne właściwości herbaty lipowej znane są Europejczykom od czasów starożytnych. Jest też lipa niezwykle ceniona przez pszczelarzy, jako źródło nektaru dla pszczół. Lipa, z której wytwarzamy herbatę lipową, jest jednym z większych europejskich drzew, żyjącym średnio około 300-400 lat. W Polsce występują lipy o obwodzie nawet kilkuset centymetrów. Jako ciekawostkę można podać, że najstarsza i najgrubsza polska lipa, rosnąca w Cielętnikach koło Częstochowy miała ponad 11 metrów obwodu! Od wieków drzewo to było przedmiotem pielgrzymek miejscowej ludności, wierzącej, iż ma ono moc uzdrawiana zębów. Drzewo przeżyło około 700 lat. W październiku 2017 roku padło w starciu z siłą orkanu Ksawery. Zobacz: 11 przepisów na rozgrzewające herbatki Herbata z lipy – właściwości W przypadku lipy drobnolistnej i szerokolistnej, które są najbardziej rozpowszechnione w Polsce, surowcem zielarskim jest kwiatostan. Kwiaty lipy zawierają około 20 flawonoidów, a także: fitosterole, terpeny, garbniki, pektyny, olejek eteryczny, kwasy organiczne, sole mineralne, witaminy C i PP. Dzięki nim herbata z lipy ma działanie napotne, a co za tym idzie – przeciwgorączkowe a także przeciwzapalne. W przeziębieniach nie tylko zbija gorączkę, ale też łagodzi dolegliwości kaszlowe. Herbata z lipy ma również właściwości moczopędne. Herbata z lipy – na nerwy i sen Herbata z lipy działa uspokajająco w stanach pobudzenia nerwowego. Nie nadaje się może do leczenia poważnych nerwic, ale może być używana jako naturalny środek nasenny. Zresztą od wieków wierzono, że wypoczynek na trawie pod lipą jest głęboki i pełen snów. Zawdzięcza herbata z lipy właściwości uspokajające obecności olejków eterycznych w surowcu zielarskim, z którego jest wytwarzana. Przeczytaj: Nagietek lekarski – właściwości herbaty i olejku Herbata z lipy – na żołądek i jelita Ma również herbata z lipy właściwości zapewniające jej działanie przeciwskurczowe. Pobudza ona wydzielanie soków trawiennych, stymuluje przepływ żółci do dwunastnicy. Wszystko to sprawia, że herbata lipowa jest doskonałym regulatorem systemu trawiennego, w dodatku bardzo łagodnym w działaniu. Herbata lipowa – napar z lipy Herbatę z lipy kupimy w każdej aptece, sklepie ze zdrową żywnością, czasem zwykłych hipermarketach i dyskontach. Opakowanie kosztuje przeciętnie około 10 złotych. Herbatę z lipy można też przygotować samodzielnie, całkowicie od postaw. W tym celu potrzebować będziemy przede wszystkim surowca, a więc kwiatów lipy. Jeśli chcemy je zbierać samodzielnie, pamiętajmy, że lipa kwitnie w lipcu (zbieżność nazw nieprzypadkowa). Kwiaty, z których zaparzymy lipową herbatę, zbieramy na samym początku kwitnienia, wykorzystując do tego ciepły i słoneczny dzień. Z troski o własne zdrowie unikajmy drzew rosnących w pobliżu dróg, zakładów przemysłowych a nawet większych skupisk domów ogrzewanych węglem czy drzewem. Kwiaty lipy chłoną szkodliwe czynniki pochodzące z rur samochodów i kominów. Przygotowanie naparu z lipy jest bardzo proste. Wystarczy kilka zasuszonych kwiatów zalać wrzątkiem i odstawić na 15 minut. Zobacz: Zioła i herbaty na zdrowie Herbata lipowa – skutki uboczne Skutki uboczne picia herbaty z kwiaty lipy nie są znane. Ze świata nauki nie płyną żadne jednoznacznie alarmujące komunikaty dotyczące herbaty lipowej i jej ewentualnej toksyczności. Aczkolwiek są podejrzenia, że w większej ilości może ona szkodzić osobom chorym na serce. Pojawiają się też doniesienia sugerujące, że herbaty lipowej nie powinny pić kobiety w ciąży. Dlaczego? Czytaj też: Czerwona herbata - właściwości. Na odchudzanie Herbata z lipy w ciąży Na forach internetowych można się spotkać z opiniami, iż herbata z lipy w ciąży jest niewskazana, ponieważ powoduje gwałtowne ukrwienie skóry przy jednoczesnym odpłynięciu krwi z łożyska, czego skutkiem może być niedotlenienie płodu. Jednocześnie jednak wielu lekarzy nie umieszcza herbaty lipowej w indeksie ziół zakazanych w tym szczególnym okresie. Najprawdopodobniej chaos informacyjny spowodowany jest – tak jak wspomnieliśmy – brakiem bardziej zaawansowanych badań nad wpływem lipy na przebieg ciąży. Dlatego, w razie przeziębienia lub innej potrzeby, najlepiej jest zasięgnąć rady zaufanego i doświadczonego lekarza. Czytaj: Melisa dla dzieci i dorosłych – właściwości, zastosowanie i działanie Treści z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. PoradyDrzewa i krzewyDrzewa w ogrodzie Dla Słowian i Germanów lipa była drzewem świętym. Występuje w czeskiej heraldyce, w herbach miast i tysiącach nazw miejscowości. Tylko w Niemczech naliczono ich ponad 850, z powszechnie znanym Lipskiem na czele. Nic dziwnego, że i dzisiaj lipa jest lubiana i chętnie sadzona w przydomowych ogrodach. Lipa należy do najbardziej atrakcyjnych i pożytecznych gatunków drzew ogrodowych. Parasol zielonych liści zapewnia cień, a niezliczona ilość kwiatów roztacza przyjemny aromat. Tyle tylko, że żyjąca ponad 500 lat i dorastająca do 40 m wysokości lipa przestaje z czasem mieścić się we współczesnym ogrodzie. Nie pozostaje nic innego, jak tylko poprzez przycinanie ograniczyć wzrost tego wspaniałego drzewa. Lipa znosi zabieg przycinania bardzo dobrze. Posiada genetycznie uwarunkowane duże zdolności regeneracyjne i nawet ewentualne zbyt mocne cięcie nie musi pozostawić trwałych śladów. Jak wykonać zabieg przycinania lipy? Lipa ze względu na swoje miękkie drewno i mocną budowę daje się dobrze formować. Niemniej jednak zawsze, kiedy przycina się drzewo, powstają zranienia. Aby możliwie ograniczyć szkody, należy zwracać uwagę, aby: używać wyłącznie czystych i ostrych narzędzi do przycinania drzew; zdezynfekować sprzęt przed użyciem; usuwać stare i zmurszałe gałęzie; unikać obić i zarysowań pozostających gałęzi; w przypadku grubych gałęzi wykonywać najpierw podcięcie na dolnej stronie (włókna ściskane) do momentu lekkiego zaciskania piły, a dopiero potem cięcie ścinające z góry – uniknie się w ten sposób odłamania gałęzi od drzewa; odciąć gałąź najpierw w odległości ok. 10 cm od pnia i dopiero potem skrócić pozostałość, nie uszkadzając drzewa. Lipa ze względu na swoje miękkie drewno i mocną budowę daje się dobrze formować Kiedy należy wykonać przycinanie lipy? 1. Przycinanie lipy od października do marca Cięcie lipy w okresie zimowym wykonuje się zwykle w przypadku drzew starszych, aby skorygować koronę. Ten termin jest różnie oceniany. Za zimowym cięciem przemawia zachowanie w drzewie substancji rezerwowych. Drzewo gromadzi zapasy głównie w korzeniach, pniu i grubych gałęziach. Jeśli cienkie gałęzie zostaną zimą usunięte, strata jest z tego powodu stosunkowo niewielka. Problemem podczas zimy jest jednak gojenie ran. Ze względu na mocno spowolnione procesy przemiany materii, drzewo bardzo powoli buduje bariery obronne, aby chronić się przed chorobami grzybowymi i innymi patogenami. Te są wprawdzie zimą również mało aktywne, niemniej jednak wyrządzają drzewu więcej szkody, niż na przykład wiosenne albo letnie. 2. Przycinanie lipy w czerwcu Czerwiec jest dobrym miesiącem na usunięcie dolnych gałęzi bocznych lipy. Pod warunkiem oczywiście, że chodzi o uzyskanie pięknego wysokiego pnia. Należy uważać, aby nie zranić nasady gałęzi. Aby uniknąć rozdarcia gałęzi, trzeba zachować zasady bezpiecznego przycinania, z podcinaniem grubszych gałęzi włącznie. 3. Przycinanie drzewa we wrześniu Aby młodym lipom nadawać określoną formę, należy je przycinać, kiedy jeszcze mają liście. Z liśćmi na drzewie można znacznie lepiej ocenić kształt korony. Najlepszym czasem do wykonania takiego cięcia jest okres na krótko przed zrzucaniem liści. Podczas całego okresu wegetacyjnego można dzikie pędy odroślowe lipy po prostu usuwać. Proponowane dla Ciebie Lipy cenimy nie tylko za pokrój, ale też cudowny słodki zapach kwiatów roztaczający się wokół drzew podczas kwitnienia Lipy to znane i cenione drzewa. Dowiedz się, czy warto sadzić lipy w ogrodzie i jakie gatunki lipy nadają się do ogrodu. Gdzie i kiedy sadzić lipy, jak pielęgnować te drzewa. Lipy - zastosowanie i korzyści. Lipa to potężne, długowieczne drzewo o regularnej, rozłożystej, niekiedy przewisającej koronie, które w dobrych warunkach mogłoby żyć nawet do 1000 lat. W Polsce dziko rosną lipy: szerokolistna i drobnolistna. Dobrze czują się tu też gatunki pochodzące z Ameryki Północnej, Azji i południowo-wschodniej Europy. W uprawie spotyka się też mieszańce, które nie występują w stanie dzikim, oraz liczne, często bardzo efektowne odmiany, które powstają dzięki wieloletniej pracy szkółkarzy. Spis treściZa co cenimy lipy?Lipy - warunki uprawyLipa - jak duża urośnie?Jakie lipy do ogrodu - najlepsze gatunki Kiedy myślimy o lipie, przychodzi nam do głowy fraszka Kochanowskiego: „Gościu siądź pod mym liściem a odpocznij sobie, nie dojdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie”… - to zwięzła i doskonała charakterystyka lipy. Zwarta korona lipy daje cień w najbardziej upalny czas, chroni przed deszczem, a przy tym, dzięki wydzielanym fitoncydom i dodatniej jonizacji powietrza uspokaja i sprzyja wypoczynkowi. Te cechy sprawiły, że lipy towarzyszyły domostwom, dając poczucie bezpieczeństwa. Teraz, ze względu na zmiany klimatyczne powodujące gwałtowne wichury, lepiej, żeby potężne drzewa znajdowały się w pewnej odległości od budynków. Jeśli chcemy mieć lipę przy domu wybierzmy odmianę szczepioną, która nawet po wielu latach pozostanie niewielkim drzewem. Za co cenimy lipy? Lipy cenimy nie tylko za pokrój, ale też cudowny słodki zapach kwiatów roztaczający się podczas kwitnienia wokół drzew. Żółte lub kremowe kwiaty wykazują właściwości lecznicze, a przy tym są miododajne (wyjątkiem jest lipa srebrzysta, której kwiaty są trujące dla pszczół). Drewno lipy jest miękkie i od wieków wykorzystywane w snycerstwie. System korzeniowy tych drzew jest silny i może sięgać poza obrys rzutu korony, ale nawet duże egzemplarze znoszą przesadzanie z bryłą korzeniową. Lipy dobrze regenerują się po cięciu – nadają się więc na wysokie żywopłoty, można też prowadzić je przy specjalnych stelażach jako korony płaskie lub w formie geometrycznych brył. >> Przeczytaj też: Jak formować drzewa Autor: GettyImages Kwiatostan lipy drobnolistnej Lipy - warunki uprawy Lipy nie są wymagające co do siedliska. Najlepiej rosną w miejscach słonecznych i półcienistych, preferują gleby żyzne i przepuszczalne, ale tolerują też słabsze. Najlepiej, aby podłoże miało odczyn obojętny. Pamiętajmy też, że dla większości gatunków i odmian lipy zabójcza jest susza, która sprzyja inwazji przędziorków oraz powoduje wczesne (bywa, że już w sierpniu) zasychanie liści. Brak wody stosunkowo dobrze znoszą lipa krymska i lipa warszawska – one też są najodporniejsze na wpływ trudnych warunków miejskich. Wybierając stanowisko dla lipy pamiętajmy, że drzewo nie toleruje zasolenia podłoża – lepiej więc nie sadzić ich tam, gdzie zimą do odśnieżania stosuje się sól. Odśnieżanie przed domem i w ogrodzie - nie stosujmy soli! >>> Autor: GettyImages Nawet wielbiciele lipy muszą przyznać, że te lipy mogą stać się uciążliwe: jeśli zostaną zaatakowane przez mszyce, na powierzchni liści pojawia się słodka i lepka wydzielina zwana spadzią. Pszczoły wytwarzają z niej miód spadziowy, ale niestety skapuje ona na wszystko, co znajdzie się pod koroną drzewa - i brudzi. Często na spadzi pokrywającej liście lipy rozwijają się grzyby, które utrudniają transpiracje i fotosyntezę, co prowadzi do osłabienia nawet tak potężnego drzewa, jak lipa. Pamiętajmy zatem, by nie sadzić jej przy miejscu parkowania samochodu. Lipa - jak duża urośnie? Większość lip zazwyczaj już po dwudziestu latach osiąga około 12 m wysokości przy 8-10 m średnicy korony. Po kolejnych trzydziestu mogą mieć 20 m wysokości i 10-15 m średnicy. Potrzebują przestrzeni i dużo światła – wtedy mogą się regularnie rozrastać i „prezentować” regularny pokrój, typowy dla danego gatunku. Dlatego te wspaniałe drzewa o miododajnych pachnących kwiatach warto sadzić jedynie w ogrodach o dużej powierzchni, bo tylko wtedy zachwycą nas swymi walorami. Jeżeli miejsca jest dość, można tak dobrać gatunki i odmiany lipy, by cieszyć się uroczym zapachem od czerwca do sierpnia. W niewielkim przydomowym ogrodzie okazałe drzewo lipy pozbawi inne rośliny dostępu do światła. Przy tym jeśli będzie rosło zbyt blisko budynku jego korzenie mogą uszkodzić fundamenty, a konary - pokrycie dachu. Jeśli jednak ktoś marzy, by latem po otwarciu okien dom wypełnił się cudownym zapachem lipowych kwiatów, może w dobrej szkółce znaleźć odmianę o stosunkowo niewielkich rozmiarach. Pachnący ogród: propozycje pachnących roślin do posadzenia w ogrodzie >>> Autor: GettyImages Lipa szerokolistna Jakie lipy do ogrodu - najlepsze gatunki Lipa amerykańska (Tilia americana) o dużych jajowatych liściach i kwiatach zebranych po 5-15 w V-VI. Dorasta do 25 m wysokości przy 15 m średnicy. Lipa drobnolistna (Tilia cordata) osiąga wysokość 20 m przy 12 m średnicy. Ma liście stosunkowo niewielkie, średnicy 5-10 cm, z kępkami rudych włosków w kątach nerwów. Kwitnie w czerwcu i lipcu, a żółtozielone kwiaty zebrane są po 3-5 szt. odmiana ‘Greenspire’ rośnie dość szybko i osiąga podobne rozmiary co typ. Ma regularną, szerokojajowatą koronę. Ciemnozielone błyszczące sercowate liście mają 6-10 cm długości. Kwitnie VI-VII. odmiana 'Green Globe' rośnie powoli. Osiąga około 4 m wysokości (zależy od wysokości szczepienia) i podobną średnicę. Liście ma ciemnozielone, błyszczące, długości 4-8 cm. Korona jest zwarta, kulista. odmiana 'Rancho' dorasta do 10-12 m wysokości i 4-5 m szerokości. Wzniesione, ułożone gęsto pędy tworzą owalną koronę. Liście są drobne, ciemnozielone, błyszczące. Kwiaty żółte, pachnące, w VII. odmiana ‘Lico’ to małe drzewo o powolnym wzroście, oferowane najczęściej w formie szczepionej na pniu. Osiąga wysokość 5-7 m, w zależności od wysokości szczepienia. Korona jest zwarta, kulista o średnicy około 3 m. Zimą uroku dodają jej oliwkowożółte młode pędy. Liście małe, o średnicy 3-5 cm. Kwiaty drobniejsze niż u gatunku, białożółtawe, silnie pachnące, kwitnie VI/VII. odmiana 'Winter Orange' może osiągnąć 10-15 m wysokości oraz około 10 m średnicy, rośnie dość szybko. Ma koronę regularną szeroko stożkową, zagęszczającą się z czasem. Zimą pędy zmieniają barwę na pomarańczową. Kwitnie w lipcu, kwiaty są drobne, białe, zebrane w groniaste kwiatostany. Lipa holenderska (Tilia x europaea) ‘Euchlora’ (syn. lipa krymska, Tilia euchlora) dorasta do 20 m wysokości przy 12 szer. Dolne gałęzie zwieszają się aż do ziemi. Liście do 10 cm długości, ciemnozielone i błyszczące. Kwiaty żółte VII, zebrane po 3-7. odmiana ‘Pallida’ dorasta do 30 m wysokości przy 15 m szerokości. Kwiaty źółtozielone, VI-VII. odmiana ‘Varsaviensis’ może osiągnąć nawet 40 m wys. i 20 średnicy korony. Kwiaty źółtozielone, VI-VII. Lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos) rośnie szybko i osiąga nawet 35 m wysokości przy 25 m szerokości. Liście miękkie, duże do 12 cm długości, obustronnie matowe, ale od spodu na nerwach kępki białych włosków. Kwiaty po 3-6 pojawiają się w czerwcu. odmiana 'Fastigiata' ma wąską, piramidalną koronę. Dorasta do 20 m wysokości. Jednoroczne pędy są czerwonawe, lekko owłosione. Liście u nasady sercowate, długości 8-10 cm, ciemnozielone z góry, a od spodu jaśniejsze, miękko owłosione. Kwiaty bladożółte, zebrane po kilka, w VI. odmiana 'Henryk' to interesująca polska odmiana. Ma przewisające pędy, które tworzą parasolowatą koronę. Dorasta do 4–5 m wysokości przy 3–4 m średnicy korony. Liście są drobniejsze niż u gatunku. Kwitnie w VI. Lipa srebrzysta (Tilia tomentosa) dorasta do 30 m wysokości przy 20 m szerokości. Liście do 10 cm długości, ciemnozielone od spodu pokryte srebrzystym kutnerem. Kwiaty zebrane po 7-10 w VII-VIII (trujące dla pszczół!). Gatunek lipy najodporniejszy na suszę i zanieczyszczenie powietrza. odmiana ‘Brabant’ o regularnym stożkowatym pokroju dorasta do 25 m wysokości przy 20 m średnicy. Liście ciemnozielone od spodu pokryte srebrzystym kutnerem. odmiana ‘Varsaviensis’ o regularnym stożkowatym pokroju dorasta do 25 m wysokości przy 20 m średnicy. Liście ciemnozielone od spodu pokryte srebrzystym kutnerem. Kwiaty nieliczne VII-VIII. odmiana ‘Silver Globe’ o sercowatych ciemnozielonych liściach, od spodu pokrytych szarobiałym kutnerem może mieć 3-5 m wysokości, a jej kulista korona osiąga nawet 3 m średnicy. Lipa wonna (Tilia insularis) rośnie dość wolno i po wielu latach może osiągnąć 20 m wysokości. Liście ma soczyście zielone, okrągłe. Zakwita VII-VIII. Bardzo silnie pachnące kwiaty zebrane są w ogromne kwiatostany. Poznaj też ciekawe drzewa: Kasztanowce – przegląd gatunków, uprawa i zastosowanie w ogrodzie >>> Magnolia w ogrodzie - wymagania, uprawa, pielęgnacja, gatunki i odmiany >>> Paulownia - cesarskie drzewko szczęścia. Uprawa, wymagania, pielęgnacja i zastosowanie paulownii >>> Drzewa liściaste - czy znasz ich nazwy? Pytanie 1 z 10 Jak nazywa się to drzewo?

kiedy zbiera się lipę na herbatę